Mijn vorige blogpost 'De dagvaarding' ben ik geëindigd met de opmerking dat een gedaagde op alles wat door de eiser wordt geschreven en gesteld in de dagvaarding, mag reageren in een eigen stuk, dat de conclusie van antwoord wordt genoemd. Deze bijdrage staat in het teken van dat processtuk.

Nadat de eiser de dagvaarding bij de rechtbank heeft ingediend, heeft gedaagde doorgaans zes weken de tijd om de conclusie van antwoord te schrijven. Gedaagde kan uitstel aanvragen, maar heeft daar (meestal) wel toestemming van de wederpartij voor nodig.

In de conclusie van antwoord zal de gedaagde eerst in het algemeen alle feitelijke en juridische gronden, die de eiser in de dagvaarding heeft beschreven, betwisten. Daarna zal de gedaagde zijn of haar feitelijke kant van het verhaal beschrijven. De feiten van de eiser zullen daarbij (gedeeltelijk of helemaal) worden betwist. Ook voor de gedaagde geldt daarbij, dat moet kunnen worden bewezen wat er wordt geschreven. Ook de gedaagde zal dus bewijs leveren, door producties bij te voegen of getuigen op te roepen voor verhoor.

Vervolgens zal de gedaagde ook de juridische gronden van de eiser proberen te betwisten. De advocaat zal proberen te betogen dat bepaalde wetsartikelen anders moeten worden uitgelegd dan eiser doet. Daarnaast zal de advocaat op zoek gaan naar jurisprudentie die de vordering van de eiser onderuit kan halen. De gedaagde moet in de conclusie van antwoord alle verweren die hij of zij tegen de vordering van de eiser wil aanvoeren opwerpen. Dat mag in principe niet later gebeuren. Daarnaast kan een gedaagde eventueel een tegenvordering instellen bij de conclusie van antwoord. Dit heet een “eis in reconventie” en betekent, dat de gedaagde ook een vordering op de eiser meent te hebben en deze in dezelfde procedure naar voren wil brengen. Soms wordt dit ook gedaan om bijvoorbeeld te kunnen verrekenen.

Aan het einde van de conclusie van antwoord zal de gedaagde aan de rechter vragen om de vordering van de eiser af te wijzen. Als er een eis in reconventie is ingesteld, zal de gedaagde daarnaast moeten vragen om deze tegenvordering toe te wijzen en zal dus ook een petitum moeten worden opgesteld.

Na de conclusie van antwoord zal de rechter meestal over gaan tot het plannen van een datum voor een zitting, de comparitie van partijen. Daarbij krijgen de eiser en gedaagde allebei nog de mogelijkheid om hun standpunten mondeling verder toe te lichten en wordt meestal ook geprobeerd om een schikking te treffen. Hoe een comparitie van partijen gaat, lees je in een van onze volgende blogposts. In de volgende editie zal eerst worden uitgelegd wat er zoal mis kan gaan in de dagvaarding en/of de conclusie van antwoord.

Mocht u naar aanleiding van deze of andere blogposts vragen hebben over procedures, neem dan gerust contact met mij op.